17.11.13

Δίνω- Παραδίνω- Παραδίνομαι


Είμαστε και εμείς που φοβόμαστε μην πέσουμε θύματα των συναισθημάτων μας που θα μας παρασύρουν κάνοντας μας να χάσουμε τον εαυτό μας και την υπόστασή μας ως αυτόνομες μονάδες. Αυτό το 2 πάντα το φοβόμουν. Αυτό που σκέφτομαι για 2, νιώθω για 2, ονειρεύομαι για 2.
Ναι, δεν είναι μόνο οι άντρες που φοβούνται και αποφεύγουν τις δεσμεύσεις , υπάρχουν και γυναίκες που αισθάνονται το ίδιο. Και τι γίνεται όταν πρέπει να απαντήσεις στο δίλημμα σχέση ή όχι , έρωτας ή φόβος;  Ο ανασφαλής άνθρωπος θα προτιμούσε τη σιγουριά της μοναξιάς από το ρίσκο μιας σχέσης . Οι σχέσεις, στην αρχή, ναι είναι ρίσκο  με την πάροδο του χρόνου όμως και μόνο μπορεί να αποδειχθεί αν άξιζε ή όχι αυτό το ρίσκο. Δε με τρόμαζε η αρχή, η συνέχεια ήταν που με ακινητοποιούσε και φοβόμουν να προχωρήσω. Τον καιρό φοβόμουν και μην πέσω στην παγίδα του δίνω-παραδίνω-παραδίνομαι . Η έλλειψη μέτρου, ότι μετά από κάποια στιγμή της σχέσης θα έχανα σταδιακά εμένα και θα γινόμουν περισσότερο  εκείνος. Αυτό το περισσότερο.  Μη φύγω από το απλό δίνω , πάω στο παραδίνω και καταλήξω τέλος, στο παραδίνομαι. Και όλο αυτό ξεκινούσε από το φόβο απώλειας του ελέγχου του εαυτού μου, της σχέσης μου με τον άλλον, της ζωής μου γενικότερα. Φοβόμουν, όντας λάτρης της λογικής, μη γίνω έρμαιο των συναισθημάτων μου και υποχείριο στα χέρια κάποιου άλλου,  χωρίς να συνειδητοποιώ ότι αυτός ο άλλος θα είναι ο έρωτας και ότι στον έρωτα δε χρειάζεται να έχεις τον έλεγχο , αλλά να αφήνεσαι. Και με τον καιρό, μπήκε ο έρωτας στη ζωή μου και συνειδητοποίησα ότι οι φόβοι ναι πρέπει να υπάρχουν, ορισμένες φορές ίσως και να βοηθάνε για να λειτουργούμε καλύτερα , αλλά ποτέ δεν πρέπει να λειτουργούμε με γνώμονα αυτούς. Κάποιες φορές είναι ωφέλιμο  να τους υπολογίζουμε, κάποιες άλλες ν’ αναγνωρίζουμε απλώς την ύπαρξή τους και άλλες πάλι να τους αγνοούμε. Στον έρωτα πάντως, όσο κι αν φοβόμαστε αξίζει τόσο για μας, όσο και για τον ίδιο τον έρωτα να κλείνουμε σε οποιοδήποτε φόβο.. 

                                                                                                                      rockinthewood

Δεν υπάρχουν σχόλια: