Σπίθες ελπίδας

...γράφει ο Βασίλης Θυμιανίδης

      Γιατί ''ο καλύτερος τρόπος για να κάνεις τα όνειρά σου να βγουν αληθινά, είναι να ξυπνήσεις.'' Ζεις ακόμα σε λήθαργο; Ακόμα δεν μπορείς να συλλάβεις την ίδια την πραγματικότητα; Δεν σε αφήνουν; Ποιοι δεν σε αφήνουν; Οι κυβερνήσεις ; Ποιες κυβερνήσεις;

 Η κυβέρνηση εν έτει 2013!! Είναι αυτή κυβέρνηση; Και αν είναι κυβερνάει πια με τόση επιτυχία; Προοδεύουμε; Μήπως η πρόοδος αυτή έγκειται στην ανεργία; Ή την κρύψαμε καλά στο τόσο άριστα διαμορφωμένο εκπαιδευτικό μας σύστημα; Μας; Ποιών; 

   Των νέων, των εφήβων, των παιδιών, ολόκληρων δεκαετιών. Δεν απαριθμώ. Κουράζει τόσο εμένα που γράφω όσο και εσάς. Και έπειτα θα γεμίσω μια ολόκληρη πρόταση γεμάτη αριθμούς. Αυτό είμαστε; Aριθμοί; Νούμερα; 

   Δε το δέχομαι. Και ξέρετε γιατί; Γιατί μέσα μου βαθιά πιστεύω πως κάθε μοναδική μέρα είναι δυνατόν να αρπάξουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Να την αρπάξουμε, να την αναδομήσουμε…Να δημιουργήσουμε, να συνδημιουργήσουμε…Το σήμερα, το αύριο, το μεθαύριο. Να θέσουμε γερές βάσεις και να κτίσουμε ένα νέο πνευματικό οικοδόμημα ικανό να επουλώσει κάθε πληγή, όσο χρόνο και αν χρειαστεί. Γιατί κάποιος φίλος μου είπε ότι οι πληγές είναι για να επουλώνονται. Ποιος δεν έχει πληγές; Εσύ ;

   Αποδέξου την κατάσταση επιτέλους. Έτσι θα προσπεράσεις το πρώτο δύσκολο σκαλοπάτι.Όσο θα ανεβαίνεις τη σκάλα τόσο η αυτογνωσία θα είναι μια αρετή πλέον φιλικά προσκείμενη με εσένα. Με ποιον; 

   Mε εσένα, με εμένα, με τον διπλανό σου, με αυτόν που κοιτάς με περιέργεια από το παράθυρο ενώ διαβάζεις το άρθρο μου, με τον σύντροφό σου…Με όλους μας!