22.6.13
Μα επειδή το μέλλον σού ανήκει, αναμφίβολα σου ανήκει, ρίξε μια ματιά στον εαυτό σου. Κοίτα τον όπως είναι πραγματικά. Άκου αυτό που κανένας από τους ηγέτες και τους αντιπροσώπους σου δεν τολμά να σου πει: Είσαι «άνθρωπος μικρός, κοινός». Συλλογίσου τη διπλή έννοια που έχουν τούτες οι λέξεις, «μικρός» και «κοινός»...
για την ΕΡΤ
Από το κλείσιμο της ΕΡΤ στην πολιτική αστάθεια
σκέψεις&προβληματισμοί
...γράφει ο Πάνος Παναγιώτου
Τρίτη 11 Ιουνίου. Βράδυ. Από σχόλια φίλων στα social media και από διάφορα άρθρα συνειδητοποιώ πως κάτι τρέχει με την ΕΡΤ. Η δήλωση του πρώην πανελίστα και νυν κυβερνητικού εκπροσώπου μόνο αηδία και ντροπή μπορεί να μου προκαλέσει. "[...] Η Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση, η ΕΡΤ, είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση μοναδικής αδιαφάνειας και απίστευτης σπατάλης. Κι αυτό τελειώνει σήμερα. Την ΕΡΤ την πληρώνει ο ελληνικός λαός με το χαράτσι στους λογαριασμούς ηλεκτρικού [...], έχει τριπλάσιο ως επταπλάσιο κόστος από άλλους τηλεοπτικούς σταθμούς [...]. Η "αμαρτωλή", σύμφωνα με τον πρωθυπουργό, ΕΡΤ κλείνει και μια ακόμη μαύρη σελίδα, μια από τις πολλές των τελευταίων ετών, έρχεται να προστεθεί στην ελληνική ιστορία.
επιστροφή
Η επιστροφή
...γράφει η Μαρία Θεοδωράκη
Έχεις αναρωτηθεί ποτέ πόσες μέρες, ώρες, στιγμές χρειάζονται για να αλλάξουν τα πάντα; Για να γυρίσει ο κόσμος ανάποδα, για να γίνεις ξαφνικά ευτυχισμένος ή αντίθετα, δυστυχισμένος; Θα σου πω εγώ. Μια στιγμή, μέχρι κάτι να χαθεί. Όλοι και όλα φεύγουν. Τίποτα δεν μένει για πάντα. Ακόμα κι αν δεν φταις για αυτή την εξαφάνιση σίγουρα κάποια στιγμή θα χρεωθεί στο λογαριασμό σου. Πέρασε καιρός από τη τελευταία φορά που τα λέγαμε. Στο διάστημα αυτό, είδα ανθρώπους να φεύγουν, είδα εμένα να φεύγω, είδα ένα κομμάτι της Ελλάδας να φεύγει.
η μεταδημοκρατία στην Ελλάδα της κρίσης [κεφάλαιο 1]
Περί Δημοκρατίας
...γράφει ο Πάνος Παναγιώτου
[εισαγωγικά εδώ: η μεταδημοκρατία στην Ελλάδα της κρίσης]
Δημοκρατία: "πολιτικό σύστημα του οποίου η λειτουργία βασίζεται στη βούληση της πλειοψηφίας του λαού" διαβάζουμε στο Λεξικό της Φιλοσοφίας του Θεοδόση Πελεγρίνη (2009:170). Ένας όρος που αποτελεί ίσως το συνηθέστερο κομβικό σημείο πολιτικών λόγων, ένα μετέωρο σημαίνον με βάση τη Θεωρία του Λόγου των Laclau και Mouffe, ένα σημαίνον δηλαδή που διεκδικούν πολλοί αντίθετοι λόγοι να επενδύσουν με διαφορετικό νόημα. Πράγματι, σήμερα είναι όλοι Δημοκράτες. Συντηρητικοί, φιλελεύθεροι, σοσιαλιστές, κομμουνιστές, αναρχικοί, φασίστες και νεοναζί επικαλούνται τη δημοκρατία και τις αρετές της (Heywood,2006:105), επιβεβαιώνοντας τη μεγάλη αμφισημία που σημαδεύει αυτήν τη γεμάτη συναισθηματική φόρτιση έννοια.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Εγγραφή στον ανθρωπάκο
Αναρτήσεις
Όλα τα σχόλια